تفــو
بر سید علی، ملای قصاب!
علی
کبیری
تفــو بـر سيـد علی، مـلای قصــاب
تفــو بـــر رهبــری اســلام ناب
تو با اين رهبـريت
ريـدی به كشور
نگو كشوربگو صحرای محشر
هزاران روضه
خوان برخوان ملت
به كار سرقت و دزدی و غارت
همــــه ملـــت
دچــار فقـــر و فاقــه
شد ند از زور فقـر مـردم كلافه
نمـــانــــــده
طاقتی بـــر مستمنـدان
شكمهـا گشنــه و زاروپـريشان
بـه ايـران
اينهمـه كی فاحشه بـود؟
زن ايــرانی از زنهــای بـه بـود
چنـان مستاصـل
و درما نـده گشتند
دگــرازآبــرو
و شـرم گـذ شتنـد
بـذار اي شيـخ كمی
عمـامه بالا
عجب ملكی تو ساختی
بارك الله
حـــراج كــردی
همــه هستي مـا را
نما نده نان به سفـره اين گدارا
برو اي شيخ به
مسجد بس حياكن
گــــريبــان
خلايـق را رهـا كـن
بـرو اي شيخ
چه ميخـواهی ز ملت
حيا كن زينهمه دزدی و غـارت
مگــر تــو با
خــدا عهــدی نبستی؟
كه
دنبـال هوس هرگز نگردی؟
همــــه ايــران
شـده شــام غـريبـان
دلا پــرغصـه و گـريان و نالان
چه ميخواهي
زخلق لخت وعريان؟
بــروگمشــو
زخـاك پـاك ايـران
بـذار اي شيخ كمی
عمــامه بالا
عجب ملكی تو ساختی
بارك الله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر