۱۳۹۶ اسفند ۱۵, سه‌شنبه

سرنوشت زن مسلمان وپختن قرمه سبزی دربهشت!

علی کبیری

در قرآن بین زن ومرد در امور عبادی، تفاوتی نیست.  این عدم تفاوت در جایجای قرآن ذکر شده است.  سورۀ نساء، آیۀ 124 چنین میگوید:

وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتَ مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلاَ يُظْلَمُونَ نَقِيرًا
و كسى كه چیزى از اعمال صالح را انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالى كه ایمان داشته باشد، چنان كسانى داخل بهشت میشوند; و كمترین ستمى به آنها نخواهد شد.

باز در سورۀ نحل، آیۀ 97 همین عدم تبعیض بین زن ومرد را تکرار میکند:

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ
هر كس كار شایسته‏ اى انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالى كه مؤمن است، او را به حیاتى پاك زنده مى‏داریم; و پاداش آنها را به بهترین اعمالى كه انجام میدادند، خواهیم داد.
در سورۀ غافر، آیۀ 40 چنین میگوید:

مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ
هر كس بدى كند، جز بمانند آن كیفر داده نمى‏شود; ولى هر كس كار شایسته ‏اى انجام دهد -خواه مرد یا زن- در حالى كه مؤمن باشد آنها وارد بهشت مى‏شوند و در آن روزى بی حسابى به آنها داده خواهد شد.

مجدداً در آیۀ 45 از سورۀ نجم، تبعیضی در آفرینش زن ومرد قائل نمیشود:

وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى
و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفرید...

و همینطور در سورۀ لیل، آیۀ 3 وسورۀ قیامت، آیۀ 39، این عدم تفاوت وتبعیض بین زن ومرد مشاهده میشود.  بنابرآیه های فوق،  قرآن حتی به نقصی دروجود زن اشاره نمیکند که در خلقت انسان از سوی خدا، زن صفتی کمتر از مرد داشته است ونیز در پاداش دادن به زن ومرد تبعیضی در ورود به بهشت دیده نمیشود.

وآیۀ 25 از سورۀ بقره که در زیر ملاحظه میشود، بطور مبهمی بشارت به همسران پاکیزه در بهشت داده و بنظر میرسد که این بشارت خطاب به همۀ زنان ومردان بدون قائل شدن به تبعیض است. ولی همچنانکه خواهیم دید، این بشارت برای مردان مسلمان است. ونیز از آیۀ نامبرده چنین مستفاد میشود که زنان مسلمان عرب آن دوران به علت اینکه مرتباً مشغول آشپزی با هیزم بوده وبه این علت بدنهایشان بوی هیزم سوخته میداده، به مردان مسلمان درقرآن وعده داده شده است که در دنیای دیگر از 
همجواری با حوریانی بهره مند خواهند شد که دارای بدنهائی پاکیزه بوده و دیگر بوی هیزم سوخته وپیاز داغ هم نخواهند داد.

وَبَشِّرِ الَّذِين آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا قَالُواْ هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهًا وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
به كسانى كه ایمان آورده، و كارهاى شایسته انجام داده ‏اند، بشارت ده كه باغهایى از بهشت براى آنهاست كه نهرها از زیر درختانش جاریست. هر زمان كه میوه ‏اى از آن، به آنان داده شود، می‏گویند: «این همان است كه قبلا به ما روزى داده شده بود.(ولى اینها چقدر از آنها بهتر و عالیتر است.)» و میوه ‏هایى كه براى آنها آورده میشود، همه (از نظر خوبى و زیبایى) یكسانند. و براى آنان همسرانى پاك و پاكیزه است، و جاودانه در آن خواهند بود.
در سورۀ آل عمران، آیۀ 15 نیز این ابهام باقی میماند که قرآن به تساوی مژدۀ بهشت را هم به مردان وهم به زنان میدهد:

قُلْ أَؤُنَبِّئُكُم بِخَيْرٍ مِّن ذَلِكُمْ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ
بگو: «آیا شما را از چیزى آگاه كنم كه از این (سرمایه ‏هاى مادى)، بهتر است؟» براى كسانى كه پرهیزگارى پیشه كرده ‏اند، (و از این سرمایه ها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده میكنند، ) در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر)، باغهایى است كه نهرها از پاى درختانش میگذرد; همیشه در آن خواهند بود; و همسرانى پاكیزه، و خشنودى خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امور) بندگان، بیناست.

و باز در سورۀ نساء، آیۀ 57 این تصور پیش میاید که خداوند بین زن ومرد مسلمان تفاوتی قائل نیست:

وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِيلًا
و كسانى كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته انجام دادند، بزودى آنها را در باغهایى از بهشت وارد میكنیم كه نهرها از زیر درختانش جارى است; همیشه در آن خواهند ماند; و همسرانى پاكیزه براى آنها خواهد بود; و آنان را در سایه ‏هاى گسترده (و فرح بخش)جاى میدهیم.

ولی همانطور که بعداً خواهیم دید، بشارت ومژده های نامبردۀ بالا که بطور ابهام آمیز در آیه های متعدد آورده شده اند، نه برای زنان مسلمان بلکه برای مردان مسلمان بوده واین مردان مسلمان هستند که از میوه های بهشتی نوش جان کرده، زیر درختان بهشت جاودانه زندگی نموده، همسران پاکیزه داشته وخداوند از آنان خشنود وراضی خواهد بود.
نگاهی به آیات زیر، حدس ما را که تمامی نعمتهای بهشتی از آنِ مردان است، تأئید میکند.  سورۀ طور، آیۀ 20:

مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ 
این در حالى كه بر تختهاى صف ‏كشیده در كنار هم تكیه می‏زنند، و «حور العین‏» را به همسرى آنها درمیآوریم!
و سورۀ صافات، آیۀ 48:

وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ
و نزد آنها همسرانى زیبا چشم است كه جز به شوهران خود عشق نمی‏ورزند.
و سورۀ ص، آیۀ 52:

وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ
و نزد آنان همسرانى است كه تنها چشم به شوهرانشان دوخته‏ اند، و همسن و سالند!
و سورۀ واقعه، آیۀ 22:

وَحُورٌ عِينٌ
و همسرانى از حور العین دارند،

و همین سورۀ اخیر، درآیۀ 23 حوریان بهشتی را چنین وعده میدهد:

 كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ
همچون مروارید پنهان در صدف!

سورۀ نباء ، آیات 31 تا 34:

إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا(۳۱ )
مسلما براى پرهیزگاران نجات و پیروزى بزرگى است:

حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا(۳۲ )
باغهایى سرسبز، و انواع انگورها،

وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا(۳۳ )
و حوریانى بسیار جوان و هم‏سن و سال،

وَكَأْسًا دِهَاقًا(۳۴ )
و جامهایى لبریز و پیاپى (از شراب)

همانطور که از آیه های نامبردۀ بالا برمیاید، مردان مسلمان در بهشت با سرکشیدن "جامهائی لبریز وپیاپی از شراب"  بر تختهائی تکیه زده واز حوریان بسیار جوان (تین ایجر) و هم سن وسال که دارای بدنهائی  "مثل مروارید پنهان در ميان صدف" میباشند، تا ابد کام دل خواهند گرفت.  ولی در این میان بحثی از شوهران خوش تیپ و شاخ شمشاد برای زنان مسلمان دربهشت به میان نمیآید.  لابد در بهشت قراراست تا شوهران این دنیائی آنان در کنار حوریان خوش اندام و زیبا رو که از زیبائی به " حورالعین" میمانند،  به لهوولعب پرداخته وزنان آنان نیز به کوری چشم حسودان، بکار اسفند دود کردن بپردازند تا بیضۀ شوهران این دنیائیشان، درآن دنیا از خطر چشم حسودان در امان بماند. اینست سرنوشتی که در انتظار زنان مسلمان فرمانبردار است. آنها به بهشت خواهند رفت ولی لابد باز باید در آشپزخانۀ بهشت به کار آشپزی وزیر اجاق فوت کردن و پختن قرمه سبزی مشغول باشند تا شوهران این دنیائیشان در کنار معشوقه های حورالعین آن دنیایشان، بر روی تختهائی در زیر درختان بهشتی به عیش ونوش بپردازند. اینست سرنوشت محتوم زنان فرمانبردار ومطیع مسلمان درآن دنیا.   
در مقابل، به بینیم که قرآن برای این دنیای زنان مسلمان چه سرنوشتی رارقم زده است.  سورۀ بقره، آیۀ 223:

نِسَآؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُواْ حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُواْ لأَنفُسِكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُم مُّلاَقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ
زنان شما كشتزار شما هستند پس از هرجا وهر گونه كه خواهيد به كشتزار خود درآييد و آنها را براى خودتان مقدم داريد و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه او را ديدار خواهيد كرد و مؤمنان را به اين ديدارمژده ده.

همانطور که از حکم آیۀ بالا برمیآید، زنان مسلمان برده های جنسی مردانشان هستند. مرد مسلمان به هرنحوی وهر جائی از بدن زن که مایل است میتواند تمتع بگیرد بدون آنکه میل وموافقت زن دربین باشد.  اصولاً زن مسلمان مطیع ومنقاد مردش است و حق ندارد تا از برآوردن خواسته های جنسی مرد خودداری نماید. آیا مفهوم حکم آیۀ بالا این نیست که زن مسلمان بردۀ شخصی مرد مسلمان است؟  در این نزدیکی جنسی، زن دارای هیچگونه حق تصمیم گیری نبوده ومقام او تا مقام یک برده وحتی یک فاحشه که باید تنها مطابق میل مرد به هر طریقی که مرد مایل است ونه به هر طریقی که زن  مایل باشد، تن دردهد. اینست حکم ضد زن قرآن برای اطاق خواب.

سورۀ بقره، آیۀ 222:
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِي الْمَحِيضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىَ يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ
و از تو، در باره خون حیض سؤال مى‏كنند، بگو: «چیز زیانبار و آلوده ‏اى است; از این‏رو در حالت قاعدگى، از آنان كناره ‏گیرى كنید! و با آنها نزدیكى ننماید، تا پاك شوند! و هنگامى كه پاك شدند، از طریقى كه خدا به شما فرمان داده، با آنها آمیزش كنید! خداوند، توبه ‏كنندگان را دوست دارد، و پاكان را (نیز) دوست دارد.
این هم حکم قرآن دربارۀ خودداری مرد از نزدیکی با زن به هنگام عادت ماهانۀ وی.

اما درمورد مقام ومنزلت اجتماعی زن، قرآن مقام مردان را بالاتر از مقام زنان میداند. سورۀ بقره، آیۀ 228، به این حکم اشاره میکند:

وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلاَثَةَ قُرُوَءٍ وَلاَ يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَلِكَ إِنْ أَرَادُواْ إِصْلاَحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكُيمٌ
زنان مطلقه، باید به مدت سه مرتبه عادت ماهانه دیدن (و پاك شدن) انتظار بكشند!  ( عده نگه دارند) و اگر به خدا و روز رستاخیز، ایمان دارند، براى آنها حلال نیست كه آنچه را خدا در رحمهایشان آفریده، كتمان كنند. و همسرانشان، براى بازگرداندن آنها (و از سرگرفتن زندگى زناشویى) در این مدت، (از دیگران) سزاوارترند; در صورتى كه (براستى) خواهان اصلاح باشند. و براى آنان، همانند وظایفى كه بر دوش آنهاست، حقوق شایسته ‏اى قرار داده شده; و مردان بر آنان برترى دارند; و خداوند توانا و حكیم است.

مجدداً درسورۀ نساء، آیۀ 34 بر برتری مقام اجتماعی مرد از زن، تأکید کرده وبه فرمانبرداری زن از مرد حکم میکند. در ادامه، قرآن به مرد اجازه میدهد تا زن نافرمان را تنبیه بدنی هم بکند.

الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ وَاللاَّتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا
مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، بخاطر برتریهایى كه خداوند براى بعضى نسبت به بعضى دیگر قرار داده است، و بخاطر انفاقهایى كه از اموالشان (در مورد زنان) میكنند. و زنان صالح، زنانى هستند كه متواضعند، و در غیاب (همسر خود،) اسرار و حقوق او را، در مقابل حقوقى كه خدا براى آنان قرار داده، حفظ میكنند. و (اما) آن دسته از زنان را كه از سركشى و مخالفتشان بیم دارید، پند و اندرز دهید! (و اگر مؤثر واقع نشد،) در بستر از آنها دورى نمایید! و (اگر هیچ راهى جز شدت عمل، براى وادار كردن آنها به انجام وظایفشان نبود،) آنها را کتک بزنید! و اگر از شما پیروى كردند، راهى براى تعدى بر آنها نجویید! (بدانید) خداوند، بلندمرتبه و بزرگ است. (و قدرت او، بالاترین قدرتهاست).

دو آیه ای که دربالا شرح داده شد، تبعیض واضح وصریح قرآن در مورد برتری مردان نسبت به زنان است. این درحالیست که براساس آیه هائی از قرآن، زن عرب دردوران جاهلیت (مسلمانان دوران ماقبل اسلام عربستان را دوران جاهلیت یا بیخبری ونادانی نامیده اند.) نه تنها مقامی هم تراز مردان عرب داشته است، بلکه در برهه هائی از تاریخ عربستان، زنان عرب حتی به مقام پادشاهی وفرماندهی نیز رسیده اند.  ولی اسلام نه تنها مقام ومنزلت اجتماعی زن را پائین آورد، بلکه از وی یک بردۀ جنسی برای مرد ساخته وهمچنانکه قبلاً شرح داده شده است، اسلام حتی نویدی هم برای این دنیا وآن دنیای زن فرمانبردار ومطیع مسلمان نمیدهد. به قول اعراب، زن مسلمان در حکم "خَسَره بالدُنیا والآخِرة" میباشد. بخش بزرگی ازخودکشیهای مداومی که در کشورهای اسلامی براثر فشارهای مداوم برزنان دیده میشود، نتیجۀ این تبعیضهای غیر انسانی است.

متقابلاً قرآن درمورد نافرمانی مرد از زن که مربوط به امور جنسی میباشد، زن را به صلح وسازش بامرد تشویق میکند. درواقع، این آیه سنگ تمام را درتبعیض وعدم تساوی حقوق زن ومرد، به نمایش میگذارد. متن آیۀ 128 از سورۀ نساء بر این امر گواهی میدهد:

وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِن بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلاَ جُنَاْحَ عَلَيْهِمَا أَن يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا وَالصُّلْحُ خَيْرٌ وَأُحْضِرَتِ الأَنفُسُ الشُّحَّ وَإِن تُحْسِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا
اگر زنی از شوهرش ترس نشوز يا بی‌اعتنايی را داشت، اشكالی برای آنها ندارد كه بين خود سازش بكنند و سازش ( صلح) بهتر است. انسانها دچار بخل هستند. اگر نيكی كنيد و از نافرمانی خدا بترسيد ( بدانيد كه) خدا از كارهايی كه ميكنيد آگاه است

ملاحظه میکنید که اگر زن نسبت به مرد بی اعتنائی کند، سزایش کتک خوردن است. ولی اگر مرد نسبت به زن بی اعتنائی کند، بهتراست باهم صلح وسازش کنند!

صدور حکم قرآن در مورد پوشیدن چادر از سوی زنان به چنان وضعی رسیده است که زن مسلمان چه در خانه وچه در بیرون از آن هم از آزار واذیتی که درنتیجۀ جاری شدن این حکم صورت میگیرد نیز در امان نمی ماند. آن همه ستمهائی که در کشورهای مسلمان برزنان میرود، مثنوی هزار خروار است وهمگان از وجود آنهمه ظلم وجور برزنان آگاهی دارند. در کشور خودمان، چنان عرصه را برزنانی که بقول آقایان حجاب اسلامی ندارند،  تنگ کرده اند که با وضع قوانین عهد حجری و ایجاد پلیسهای مخصوص وکمک گرفتن از لومپنهای اجتماعی، زنان ما را مورد تعرض روانی وجسمی قرار داده و زن را به ذلیلترین موجود اجتماعی بدل کرده اند. آیه های زیر، احکامی هستند که برمبنای آنها زنان ما را در خانه وبیرون از آن، مورد تعرص قرارمیدهند. 

سورۀ احزاب، آیۀ 59:
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
اى پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو:   «جلبابها ( روسرى‏هاى بلند) خود را بر خویش فروافكنند، این كار براى اینكه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است; (و اگر تاكنون خطا و كوتاهى از آنها سر زده توبه كنند) خداوند همواره آمرزنده رحیم است.

سورۀ نور، آیۀ 31:
وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُوْلِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
و به زنان با ایمان بگو چشمهاى خود را (از نگاه هوس‏ آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ كنند و زینت خود را -جز آن مقدار كه نمایان است- آشكار ننمایند و (اطراف) روسریهاى خود را بر سینه خود افكنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشكار نسازند مگر براى شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان هم‏كیششان، یا بردگانشان (كنیزانشان)، یا افراد سفیه كه تمایلى به زن ندارند، یا كودكانى كه از امور جنسى مربوط به زنان آگاه نیستند; و هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود (و صداى خلخال كه برپا دارند به گوش رسد). و همگى بسوى خدا بازگردید اى مؤمنان، تا رستگار شوید!

اما مقام ومنزلت زن مسلمان در جوامع اسلامی که برپایۀ احکام اسلام قراردارند، به اطاق خواب وفرمانبرداری و مطیع مرد بودن و چادر برسر کردن وغیره، تنزل پیدا نمیکند. قرآن چنان احکامی را درمورد زن مسلمان صادر میکند که مقام وموقعیت وی تا پست ترین مقام وموقعیت اجتماعی واقتصادی ممکن پائین میآید.  بر طبق احکام قرآن، زن نه تنها به موجودی پائین تر از مرد تنزل می یابد، بلکه بشرط آنکه به کلیۀ دستورهای قرآن عمل کند، حقوقش در قضاوت و ارث به نیمی از حقوق مرد میرسد. طبق حکم قرآن که در آن، عشق وعلاقه زن نسبت به شوهروزندگی مشترک زناشوئی، به نفع مرد مصادره شده وبه مرد اجازه داده میشود تا  چهار زن عقدی برای خود اختیارکند. در اینجا عواطف واحساسات انسانی زن از سوی مرد میتواند به بازی گرفته شود. آیۀ 3 از سورۀ نساء، گواهی براجازه به بازیچه قراردادن زن توسط مرد میدهد:                                     

...فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلاَّ تَعُولُواْ
...پس نكاح كنيد آنچه خوش آيد شمارااززنان دو، سه وچهار واگر هم بيم داشته باشيد كه باآنها عدالت نورزيد پس تنها يك زن اختياركنيد ويا چنانچه كنيزي داريد به آن اكتفاء كنيد كه اين ترك ستمكاري است

در سورۀ  بقره، آیۀ 282، شهادت زن به نصف شهادت مرد میرسد:
...اسْتَشْهِدُواْ شَهِيدَيْنِ من رِّجَالِكُمْ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ...
... دوتن ازمردان گواه آوريد واگردومرد نيابيد يك تن مرد ودوتن زن...

آیۀ 11 از سورۀ نساء، سهم ارث پسران را دوبرابر دختران تعیین کرده است:
يُوصِيكُمُ اللّهُ فِي أَوْلاَدِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَيَيْنِ...
حكم خدادرحق فرزندان شماآنست كه پسران دوبرابر دختران ارث ببرند...
دربارۀ زنانی که در جنگ اسیر شده اند، گوآنکه همسر مردان جنگی بوده باشند، آیۀ 30 از سورۀ معارج وآیۀ 6 از سورۀ مؤمنون دارای معانی یکسانی هستند. آیۀ 6 از سورۀ مؤمنون چنین حکم میدهد:

... أوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
... ويا كنيزان ملكي متصرفي آنها كه هيچ نوع ملامتي درمباشرت اين زنان براي آن مردان نيست

بر طبق آيه هاي فوق همخوابگي مسلمانان با زنان اسیر که به منزلۀ کنیز محسوب شده اند، مشروع قلمداد شده و بر همين اساس هم  پيغمبر بلافاصله بعدازمراجعت از جنگ خيبر ازميان زنان اسراء صفيه دختر حیّ بن اخطب كه زني 17 ساله و همسر كنانة بن ربيع ازرؤساء خيبربود را براي خود انتخاب كرده وبا او همبستر شد. زنان بقيه اسراء نيز بين ساير جنگجويان مسلمان تقسيم شده وآنان نيزبا آن زنان همبستر شده و آن زنان را مورد تجاوز جنسي قراردادند. دراینجا لازم به تذکر این واقعیت است تا ایرانیان بدانند که مجتهدان ومفتیان اسلامی تاریخ وگذشتۀ آنان را با جعل واقعیات، تغییر داده اند. از مفاد همین آیۀ بالا میتوان به این نتیجه رسید که مسلمانان بعد از پیروزی در جنگ با ایرانیان، چگونه دختران وزنان ایرانی را به کنیزی برده وآنان را مورد تجاوز جنسی قرارداده اند.  علت اینکه در جمهوری اسلامی شاهد تجاوز به دختران وزنان اسیر درزندانها هستیم، چیزی جز اجرای احکام قرآن از سوی عوامل اجرائی حکومت اسلامی نیست.
با مطالعه وبررسی آیه های نامبرده ومقایسۀ وضع وموقعیت اجتماعی- اقتصادی زنان عربستان در قبل وبعد از رواج دین اسلام، ملاحظه میشود که این زنان عرب بعد از اسلام تا چه حد حقوقشان پایمال شده ومورد تعدی وتبعض دینی از جانب مردان قرارگرفته اند. در واقع به علت ترویج دین اسلام به ضرب شمشیر، این پایمال شدن حقوق زنان عربستان، در تمام سرزمینهای تصرف شده در خارج از شبه جزیرۀ عربی توسط مسلمین، رواج یافته واکنون حتی بعد از 1400 سال که از ظهور این دین میگذرد، تبعیض وبی حرمتی به مقام زن در کلیۀ کشورهای مسلمان رواج دارد. تمام این بی عدالتیها، بی حرمتیها وازبین رفتن حقوق حقۀ زنان مسلمان که نیمی از جمعیت این کشورها را تشکیل میدهند، در نتیجۀ اجرای احکام وترویج تعالیم قرآن است. اکنون زمان آن فرارسیده است تا زنان مسلمان ومردان مدافع حقوق انسانی حقوق زنان، برای احقاق حقوق نیمی از نیروی هدر رفتۀ اجتماع، بپا خیزند. دمکراسی آنگاه استقرارخواهد یافت که 
حقوق اجتماعی- اقتصادی - سیاسی تاریخی و پایمال شدۀ زنان به آنان بازگردانده شود.


تذکر:  به منظور اجتناب از دوباره نویسی، برخی از اشاره ها از نویسندگان دیگر وام گرفته شده اند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر