سخن روز

گربۀ ناز و ملوسم:ایران ایران

علی کبیری

یاد آنروز که دستان نوازشگر باد/ بر رخ نرم بنفشه لغزید

بوسه بر روی شقایق ها زد/ پایکوبان به چمن میرقصید

تا نگاهش به اقاقی گره خورد/ از سرِ شوق بخود میلرزید

تو کجا بودی به بینی حالم؟

من بی تو چو خیالی باطل/ یا سرابی به دل خشک کویر

بی تو تنها و پریش و گریان/ دیگر از من نپرس احوالم

همچو مجنون بدشت سرگردان/ همچو جویباری از رود جدا

به دل شور نمکزار روان/ روز تا شب...دوان

تو چه دانی عزیز دل من

که خیال تو سبکتر ز نسیم سحریست/ که به آغوش چمن میلغزد

خفتۀ مست شبانگاهی را/ جان و روحی دوباره بخشد

یاد تو توشه و جانست مرا/ چون نسیم سحری کز گلزار

بوی مطبوع ترا میآرد/ گل عشق تو بجان و دل من میکارد

تو که برتر زجانی مرا

میهن من بمان جاویدان/ در امان باش ز دیوان و ددان

نام تو بس غرور انگیزست/ گربۀ ناز و ملوسم: ایران