سخن روز

بـلــــوای فقیــــــه

به پیشوازفرخی یزدی، شاعرلب دوخته:

                                             

محوشد ایران زبلوای قوام السلطنه/ محوبادا درجهان نام قوام السلطنه 

علی کبیری

محــــــوشـــــدایـــــران زبـــلــــــوای فـقـیـــــه
                        محـــوبـــادا درجـهـــان نـــــام فـقـیــــه

مـذهبـش آدمـکُشی و دینـش آزادی کُـشی
                       ای دریــغ ازاین مسلمانی و اسلام فـقـیه

گشتــه بیـت المـال ملّـت بهـر مشتی مفتخـور
                      چونـکه اُمَت اوفتـاده تنـگ دردام فقـیـــه

وعـدۀ دنیـای دیگـر میـدهـد همــواره وی
                      لیک این دنیابــود بروفق وبرکام فـقـیـــه

اقتصـاد این جهــان درزعـم او مـال خـرست
                     نام خردارد شـرف بـرخـرقه ونـام فـقـیــه

مـال وجـان مـردمـان درپیش او بُد بی بهــا
                    این بود مردانــگی وقســط وانعـام فقـیـــه

کـرده ویـرانـه سـرای مـردم و کاشـانه شـان
                    چـونکه کرده وعـدۀ فـرخـنده ایـام فقـیـــه

همچــوجغـد برهرخرابه کرده مأوا وسکون
                    روز ملت چون سرآید تازه است شام فقیه

درچپــاول روی آریامهر کنـون کرده سپید
                   ای دوصد لعنت به این اکرام وارحام فقـیـه

او شـــده چــوپـان اُمـت، اُمتــم همچــون گَلــه
                  بی پنــــاهسـت ملـت ماگــرشـده رام فقیــه

کــرده اوبـاش واراذل حـاکـم فــرزانــگان
                  درجهـان انگشـت حیـرت بهراقـدام فـقـیـه

دیـده است خواب هـزاران سال حکومت بروطن
                  این خیــــالات جمــله باشد درسرِخام فقیه

نقشـۀ ویــرانی آفــاق وانفـس میکشـد
                  این قبا بس گُنده است برقد و اندام فقـیـه

ملــت ایــران ستــانـد داد خــود ازمفســـدان
                  دورنباشد روز رستــاخیز وفـرجام فقـیـه